Istilah disleksia berasal daripada dua perkataan Latin dan Greek, iaitu 'dys' yang membawa maksud 'kesukaran' dan 'lexis' yang bererti 'perkataan'. Menurut Mercer (1991), disleksia ialah ketidakupayaan yang teruk dalam membaca, melibatkan kesukaran dalam kefahaman serta perhubungan antara bunyi-bunyi dan huruf-huruf.Menurut Fadhilah Fitri (2009), perkataan disleksia berasal daripada bahasa Yunani yang bermaksud 'kesulitan untuk' dan 'huruf ' atau 'leksikal'.Choong Lean Keow (2009:158), dalam bukunya 'Pengurusan Bilik Darjah dan Tingkah Laku' mendefinisikan disleksia sebagai kesukaran menggunakan perkataan yang dihadapi oleh murid yang mengalami kecelaruan bahasa.
